ประชากรส่วนใหญ่ของไอซ์แลนด์อยู่ในภาวะเสี่ยง

แต่การอดนอนก็คุ้มค่า และความบ้าๆบอๆก็กลายเป็นความน่าหลงใหลเมื่อลาวาพุ่งพวยพุ่งออกมาจากรูบนพื้นดินของภูมิภาคเกลดิงดาลูร์ที่ค่อนข้างว่างเปล่า นักวิทยาศาสตร์และผู้เยี่ยมชมต่างก็แห่กันไปที่พื้นที่เพื่อดูส่วนใหม่ล่าสุดของเปลือกโลก พวกเขาสามารถเข้าไปใกล้พอที่จะสุ่มตัวอย่างลาวาได้อย่างต่อเนื่องตั้งแต่เริ่มต้น ต้องขอบคุณลมที่พัดพาก๊าซพิษออกไป และลาวาไหลช้า สิ่งที่นักธรณีวิทยา นำโดย Sæmundur Halldórsson แห่งมหาวิทยาลัยไอซ์แลนด์ พยายามหาคำตอบก็คือ "หินหนืดก่อตัวขึ้นในชั้นเนื้อโลกลึกเพียงใด สะสมไว้ใต้พื้นผิวลึกเพียงใดก่อนการปะทุ และสิ่งที่เกิดขึ้นในอ่างเก็บน้ำทั้งก่อนหน้านั้น และระหว่างการปะทุ" แม้ว่าคำถามเหล่านี้เป็นคำถามพื้นฐาน แต่จริง ๆ แล้วเป็นความท้าทายที่ยิ่งใหญ่ที่สุดสำหรับผู้ที่ศึกษาเกี่ยวกับการทำ งาน ของภูเขาไฟ เนื่องจากการปะทุที่คาดเดาไม่ได้ อันตรายและสภาวะที่รุนแรง และความห่างไกลและการเข้าไม่ถึงของไซต์ที่ยังคุกรุ่นอยู่หลายแห่ง "ข้อสันนิษฐานคือห้องหินหนืดค่อยๆ เติมเมื่อเวลาผ่านไป และหินหนืดก็ผสมกันดี" แจ็คสันอธิบาย "แล้วมันก็ระบายออกไปตลอดการปะทุ" ผลจากกระบวนการสองขั้นตอนที่กำหนดไว้อย่างดีนี้ เขากล่าวเสริม ผู้ที่ศึกษาการปะทุของภูเขาไฟไม่คาดว่าจะเห็นการเปลี่ยนแปลงองค์ประกอบทางเคมีของหินหนืดขณะที่มันไหลออกจากโลก