การควบคุมความอยากอาหารที่ไม่ดีต่อสุขภาพอีกด้วย

จากนั้นนักวิจัยได้แบ่งหนูออกเป็นสองกลุ่ม กลุ่มแรกต้องวิ่งบนลู่วิ่งที่มีความเข้มข้นสูง อีกคนหนึ่งไม่มีการออกกำลังกายเพิ่มเติมนอกเหนือจากกิจกรรมปกติ หนูทั้งสองชุดถูกปฏิเสธไม่ให้กินอาหารเม็ดไขมันสูงเป็นเวลา 30 วัน ในตอนท้ายของช่วงเวลานั้น นักวิจัยให้หนูเข้าถึงคันโยกที่เคยจ่ายเม็ดอีกครั้ง แต่คราวนี้เมื่อคันโยกถูกกด พวกมันจะให้สัญญาณแสงและเสียงเท่านั้น สัตว์ที่ไม่ได้ออกกำลังกายจะกดคันโยกมากกว่าหนูที่เคยออกกำลังกายอย่างมีนัยสำคัญ ซึ่งบ่งชี้ว่าการออกกำลังกายช่วยลดความอยากอาหารเม็ดลงได้ ในการศึกษาในอนาคต ทีมวิจัยวางแผนที่จะตรวจสอบผลของการออกกำลังกายในระดับต่างๆ ต่อความอยากอาหารประเภทนี้ รวมถึงวิธีการ ออกกำลังกาย ที่มีผลกับสมองในการยับยั้งความอยากอาหารที่ไม่ดีต่อสุขภาพ แม้ว่าการศึกษานี้เป็นเรื่องใหม่ แต่บราวน์กล่าวว่าการศึกษานี้สร้างขึ้นจากผลงานของเจฟฟ์ กริมม์แห่งมหาวิทยาลัยเวสเทิร์น วอชิงตัน ซึ่งเป็นผู้นำทีมที่นิยามคำว่า "การบ่มเพาะความอยาก" เป็นครั้งแรก และได้ศึกษาวิธีอื่นที่จะล้มล้างมัน บราวน์ยังให้เครดิตงานวิจัยของ Marilyn Carroll-Santi ที่มหาวิทยาลัยมินนิโซตาที่แสดงให้เห็นว่าการออกกำลังกายสามารถลดความอยากโคเคนได้