การรักษาทั่วไปสำหรับฟันผุเกี่ยวข้องกับการเอาเนื้อเยื่อที่ผุออกและอุดรูด้วยวัสดุ

การรักษาทั่วไปสำหรับฟันผุเกี่ยวข้องกับการเอาเนื้อเยื่อที่ผุออกและอุดรูด้วยวัสดุ เช่น อะมัลกัมหรือคอมโพสิตเรซิน อย่างไรก็ตาม ขั้นตอนนี้สามารถทำลายเนื้อเยื่อปกติและทำให้ผู้ป่วยรู้สึกไม่สบายอย่างรุนแรง Hai Ming Wong, Quan Li Li และเพื่อนร่วมงานต้องการพัฒนากลยุทธ์สองประการเพื่อป้องกันและรักษาฟันผุ: 1) ป้องกันการเกาะตัวของผิวฟันโดยแบคทีเรียที่ก่อตัวเป็นคราบพลัคซึ่งเป็นสาเหตุของ ฟันผุ และ 2) ลดการสูญเสียแร่ธาตุ หรือ การละลายของสารเคลือบฟันในขณะที่เพิ่มการคืนแร่ธาตุหรือการซ่อมแซม

นักวิจัยใช้การเคลือบป้องกันโพรงบนเปปไทด์ต้านจุลชีพธรรมชาติที่เรียกว่า H5 H5 ผลิตโดยต่อมน้ำลายของมนุษย์ สามารถดูดซับเคลือบฟันและทำลายแบคทีเรียและเชื้อราได้หลากหลายชนิด เพื่อส่งเสริมการคืนแร่ธาตุ ทีมงานได้เพิ่มกลุ่มฟอสโฟเซอรีนที่ปลายด้านหนึ่งของ H5 ซึ่งพวกเขาคิดว่าสามารถช่วยดึงดูดไอออนแคลเซียมเพื่อซ่อมแซมเคลือบฟันได้มากกว่า H5 ตามธรรมชาติ