สถานีอวกาศนานาชาติก็เหมือนกับที่อยู่อาศัยของมนุษย์ในอวกาศ
ด้วยเวลาที่เปิดรับแสงเป็นเวลานาน แบคทีเรียเพียงไม่กี่ชนิดรอดพ้นจากการออกฤทธิ์ของยาต้านจุลชีพ วัสดุที่ใช้ทดสอบยาต้านจุลชีพเป็นพื้นผิวที่อยู่นิ่ง ซึ่งเซลล์ที่ตายแล้ว ฝุ่นละออง และเศษเซลล์สามารถสะสมเมื่อเวลาผ่านไป และขัดขวางการสัมผัสโดยตรงระหว่างพื้นผิวของยาต้านจุลชีพกับแบคทีเรีย ผุกร่อนในห้วงอวกาศ ที่สำคัญที่สุด ไม่พบเชื้อโรคร้ายแรงของมนุษย์บนพื้นผิวใดๆ ดังนั้น สถานีอวกาศ ความเสี่ยงในการติดเชื้อสำหรับลูกเรือของสถานีอวกาศนานาชาติในปัจจุบันจึงต่ำ โกรห์มันน์เน้น อย่างไรก็ตาม แบคทีเรียที่แยกได้ทั้งหมดสามารถสร้างสารเคลือบเมือกที่ป้องกันภูมิคุ้มกันได้ และส่วนใหญ่มีความทนทานต่อยาปฏิชีวนะอย่างน้อยสามชนิด พวกเขายังสามารถแบ่งปันยีนที่รับผิดชอบได้ การกดภูมิคุ้มกัน ความรุนแรงของแบคทีเรีย และดังนั้นความเสี่ยงในการติดเชื้อจึงเพิ่มขึ้นตามระยะเวลาของการบินในอวกาศ เราต้องพัฒนาวิธีการใหม่ๆ เพื่อต่อสู้กับการติดเชื้อแบคทีเรียต่อไป หากเราจะพยายามปฏิบัติภารกิจที่ยาวนานขึ้นไปยังดาวอังคารและไกลออกไป โกรห์มันน์สรุป ในส่วนของเรา เรากำลังดำเนินการวิเคราะห์ประสิทธิภาพการต้านจุลชีพของ AGXX® อย่างต่อเนื่อง ซึ่งล่าสุดในภารกิจการแยกไอบีเอ็มพี-นาซา SIRIUS 18/9
โพสต์โดย : somsak
