ผู้เข้าร่วมที่มีสุขภาพดี 68 คนได้รับการฝึกฝนให้เชื่อมโยงเสียงกับไฟฟ้าช็อต

สำหรับการศึกษานี้ ผู้เข้าร่วมที่มีสุขภาพดี 68 คนได้รับการฝึกฝนให้เชื่อมโยงเสียงกับไฟฟ้าช็อตที่ทำให้รู้สึกอึดอัดแต่ไม่เจ็บปวด จากนั้น พวกเขาถูกแบ่งออกเป็นสามกลุ่มและได้สัมผัสกับเสียงขู่แบบเดียวกัน ขอให้ "เล่นเสียงในหัว" หรือขอให้จินตนาการถึงเสียงนกและเสียงฝนที่ไพเราะ ทั้งหมดนี้ไม่ต้องตกใจไปมากกว่านี้ นักวิจัยวัดการทำงานของสมองโดยใช้การถ่ายภาพด้วยคลื่นสนามแม่เหล็กเชิงฟังก์ชัน (fMRI) เซ็นเซอร์บนผิวหนังวัดการตอบสนองของร่างกาย ในกลุ่มที่ จินตนาการ และได้ยินเสียงคุกคามนั้น การทำงานของสมองมีความคล้ายคลึงกันอย่างมาก โดยเปลือกสมองส่วนการได้ยิน (ซึ่งประมวลผลเสียง) นิวเคลียส accumens (ซึ่งประมวลผลความกลัว) และเปลือกสมองส่วนหน้าของช่องท้อง (ที่เกี่ยวข้องกับความเสี่ยงและความเกลียดชัง) ล้วนสว่างขึ้น หลังจากการสัมผัสซ้ำๆ โดยไม่มีอาการตกใจร่วมด้วย วัตถุที่อยู่ในกลุ่มภัยคุกคามทั้งที่มีอยู่จริงและในจินตนาการจะประสบกับสิ่งที่เรียกว่า "การสูญพันธุ์" โดยที่สิ่งกระตุ้นที่ก่อให้เกิดความกลัวก่อนหน้านี้ไม่ได้จุดประกายความกลัวอีกต่อไป