ดัชนีมวลกายในวัยเด็กไม่น่าจะมีผลกระทบอย่างมาก
ดัชนีมวลกายในวัยเด็กไม่น่าจะมีผลกระทบอย่างมากต่ออารมณ์หรือความผิดปกติ ทางพฤติกรรมของเด็ก ตามการศึกษาที่ตีพิมพ์ในeLife วันนี้ ผลการวิจัยชี้ให้เห็นว่าการศึกษาก่อนหน้านี้ซึ่งแสดงให้เห็นความเชื่อมโยงอย่างมากระหว่างโรคอ้วนในเด็กกับสุขภาพจิต อาจไม่ได้อธิบายถึงพันธุกรรมในครอบครัวและปัจจัยด้านสิ่งแวดล้อมทั้งหมด เด็กที่เป็นโรคอ้วนมีแนวโน้มที่จะได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นโรคซึมเศร้า การเลี้ยงลูก วิตกกังวล หรือโรคสมาธิสั้น (ADHD) แต่ธรรมชาติของความสัมพันธ์ระหว่างโรคอ้วนกับภาวะสุขภาพจิตเหล่านี้ไม่ชัดเจน โรคอ้วนอาจนำไปสู่อาการทางสุขภาพจิตหรือในทางกลับกัน อีกทางหนึ่งคือ สภาพแวดล้อมของเด็กอาจส่งผลต่อทั้งโรคอ้วนและความผิดปกติทางอารมณ์และพฤติกรรม เราจำเป็นต้องเข้าใจความสัมพันธ์ระหว่างโรคอ้วนในเด็กกับสุขภาพจิตให้ดียิ่งขึ้น ผู้เขียนนำ Amanda Hughes ผู้ร่วมวิจัยอาวุโสด้านระบาดวิทยาของ Bristol Medical School มหาวิทยาลัย Bristol สหราชอาณาจักรกล่าว สิ่งนี้จำเป็นต้องแยกแยะการมีส่วนร่วมของพันธุกรรมของเด็กและผู้ปกครองและปัจจัยด้านสิ่งแวดล้อมที่ส่งผลต่อทั้งครอบครัว Hughes และเพื่อนร่วมงานได้ตรวจสอบข้อมูลทางพันธุกรรมและสุขภาพจิตจากเด็กอายุแปดขวบจำนวน 41,000 คนและพ่อแม่ของพวกเขาจาก Mother, Father, and Child Cohort Study และ Medical Birth Registry of Norway พวกเขาประเมินความสัมพันธ์ระหว่างดัชนีมวลกายของเด็ก (BMI) ซึ่งเป็นอัตราส่วนของน้ำหนักและส่วนสูง กับอาการของภาวะซึมเศร้า วิตกกังวล และโรคสมาธิสั้น เพื่อช่วยแยกผลกระทบของพันธุกรรมของเด็กออกจากอิทธิพลของปัจจัยอื่นๆ ที่ส่งผลต่อทั้งครอบครัว ปัจจัยเหล่านี้ยังคำนึงถึงพันธุกรรมของผู้ปกครองและค่าดัชนีมวลกายด้วย
โพสต์โดย : somsak
