โลหะผสม

โลหะผสมเป็นส่วนผสมขององค์ประกอบทางเคมีซึ่งมีอย่างน้อยหนึ่งชนิดที่เป็นโลหะ ซึ่งแตกต่างจากสารประกอบเคมีที่ มีฐานเป็นโลหะ โลหะผสมจะรักษาคุณสมบัติทั้งหมดของโลหะไว้ในวัสดุที่ เป็นผล เช่นการนำไฟฟ้าความเหนียวความทึบแสงและความมันวาวแต่อาจมีคุณสมบัติที่แตกต่างจากโลหะบริสุทธิ์ เช่น ความแข็งแรงหรือความแข็งที่เพิ่มขึ้น ในบางกรณี โลหะผสมอาจลดต้นทุนโดยรวมของวัสดุในขณะที่รักษาคุณสมบัติที่สำคัญไว้ ในกรณีอื่นๆ ส่วนผสมจะให้คุณสมบัติเสริมฤทธิ์กันกับองค์ประกอบโลหะที่เป็นส่วนประกอบ เช่น ความต้านทานการกัดกร่อนหรือความแข็งแรงเชิงกลโลหะผสมถูกกำหนดโดยลักษณะพันธะโลหะ ส่วนประกอบของ โลหะผสม มักจะวัดเป็นเปอร์เซ็นต์มวลสำหรับการใช้งานจริง และในเศษส่วนอะตอมสำหรับการศึกษาวิทยาศาสตร์ขั้นพื้นฐาน โลหะผสมมักจะถูกจัดประเภทเป็นโลหะผสมทดแทนหรือคั่นระหว่างหน้า ขึ้นอยู่กับการจัดเรียงอะตอมที่ก่อให้เกิดโลหะผสม สามารถจัดประเภทเพิ่มเติมได้ว่าเป็นเนื้อเดียวกัน (ประกอบด้วยเฟสเดียว) หรือต่างกัน (ประกอบด้วยสองเฟสหรือมากกว่า) หรือระหว่างโลหะ โลหะผสมอาจเป็นสารละลายที่เป็นของแข็งของธาตุโลหะ (เฟสเดียว โดยที่เม็ดโลหะ (ผลึก) ทั้งหมดมีองค์ประกอบเดียวกัน) หรือส่วนผสมของเฟสโลหะ (สารละลายตั้งแต่สองสารละลายขึ้นไป สร้างโครงสร้างจุลภาคของผลึกต่างๆ ภายในโลหะ)