ไมโครไบโอมในลำไส้ของลูกแมวที่กำลังเติบโต

หลังจากหย่านม ลูกแมวกว่า 30 ตัวจะถูกเลี้ยงแบบแฝดและสามตัวในกรงของกลุ่มอาหาร พวกเขาได้รับอนุญาตให้เข้าไปในพื้นที่ส่วนกลางที่ตกแต่งด้วยของเล่นและเสาลับเล็บเพื่อเล่นกับผู้คนและกันและกัน “มันกลายเป็นปาร์ตี้ทันที” สเวนสันกล่าว "มันค่อนข้างวุ่นวาย แต่ก็สนุกเช่นกัน" ลูกแมว 12 ตัวกลายเป็นส่วนหนึ่งของการศึกษา นักวิจัยเก็บตัวอย่างอุจจาระเมื่อหย่านมและ 4 และ 8 สัปดาห์หลังหย่านม พวกเขาสกัดดีเอ็นเอของแบคทีเรียและใช้เทคนิคชีวสารสนเทศเพื่อประเมินความหลากหลายของแบคทีเรียทั้งหมด  "นี่เป็นหนึ่งในการศึกษาครั้งแรกในแมวที่ใช้การจัดลำดับเพื่อระบุสิ่งที่อยู่ในลำไส้เกี่ยวกับจุลินทรีย์และนำไปใช้กับโภชนาการ" นักวิจัยพบความแตกต่างที่สำคัญระหว่างสองกลุ่มในองค์ประกอบของไมโครไบโอม ตามที่คาดไว้ ระดับของแบคทีเรียที่ย่อยสลายโปรตีน (ซึ่งทำลายโปรตีน) จะสูงกว่าสำหรับ ลูกแมว ที่รับประทานอาหาร HPLC และระดับของแบคทีเรียที่ย่อยสลายน้ำตาล (ซึ่งจะย่อยสลายคาร์โบไฮเดรต) จะสูงกว่าสำหรับลูกแมวที่รับประทานอาหาร MPMC พวกเขายังดูความสัมพันธ์ระหว่างอาหารและสรีรวิทยา ลูกแมวที่เลี้ยงด้วยอาหาร MPMC มีระดับบิฟิโดแบคทีเรียสูง ซึ่งเชื่อมโยงกับระดับเกรลินในเลือดที่สูงขึ้น เกรลินเป็นฮอร์โมนที่กระตุ้นความอยากอาหารและอาจเชื่อมโยงกับการเพิ่มน้ำหนัก