ภาพยนตร์แอนิเมชั่นหลายเรื่องของโจนส์ได้รับการยอมรับว่าเป็นภาพยนตร์คลาสสิก
ภาพยนตร์แอนิเมชั่นหลายเรื่องของโจนส์ได้รับการยอมรับว่าเป็นภาพยนตร์คลาสสิก รวมถึง Feed the Kitty (1952) เกี่ยวกับความสัมพันธ์ของพ่อลูกที่ไม่ธรรมดาระหว่างบูลด็อกกับลูกแมว Duck Amuck (พ.ศ. 2496) ภาพยนตร์แอนิเมชั่นแนวบุคลิกภาพที่นำแสดงโดยแดฟฟี่ ดั๊ก ในฐานะเหยื่อของความคิดสร้างสรรค์ของแอนิเมเตอร์ที่มองไม่เห็น; One Froggy Evening (1955) อุปมาเรื่องความโลภเกี่ยวกับกบร้องเพลง และ Opera, Doc คืออะไร? (1957) การบีบอัดที่ยอดเยี่ยมของ The Ring of the Nibelung 14 ชั่วโมงของ Richard Wagner ถนน ให้เหลือหกนาที โจนส์ยังเป็นที่รู้จักในเรื่องความพยายามแบบมินิมัลลิสต์ที่กล้าหาญ เช่น High Note (1960) ที่มีตัวโน้ตดนตรีที่เคลื่อนไหวได้ และ The Dot and the Line (1965) เรื่องราวของรักสามเส้าระหว่างจุด เส้นตรง และความยุ่งเหยิง โจนส์ยังทำหน้าที่เป็นผู้กำกับ เขียนบท หรือที่ปรึกษาให้กับสตูดิโอต่างๆ ในภาพยนตร์แอนิเมชั่นหลายเรื่อง เช่น Disney’s Sleeping Beauty (1959), Warner Brothers-United Productions of America (UPA) เปิดตัว Gay Purr-ee (1962) และ The Phantom Tollbooth ของ Metro-Goldwyn-Mayer (1969)
โพสต์โดย : Xenon
